De verschillende soorten Amautik

Ook Gill Oakes, die jarenlang onderzoek deed onder Canadese Inuit, noemt het aspect van vruchtbaarheid, maar dan in een iets andere context:
“De zoom aan de achterkant was binnenwaarts opgerold en opgerold onder de oksels. Als de draagster begon te menstrueren werden de banden doorgesneden en kon de staart helemaal naar beneden vallen.” (Oakes 1987:21)

Gill Oakes vertelt ook het verhaal van de jonge Inuit-vrouw Rhoda, die wanneer zij trouwt een amautik van haar schoonmoeder krijgt. Hierin draagt zij haar eerste kindje. Jaren later schenkt ze het ingewikkelde kralenornament, dat dan al meer dan vijftig jaar oud is, aan haar dochter die inmiddels een tiener is. Zo blijft de traditie bewaard voor de nieuwe generaties.

De amautik heeft zich ondertussen ontwikkeld tot feestkleding. Jonge meiden in Canada dragen amautiit in hippe kleuren en glitterstof bij officiële gelegenheden, zoals een examenuitreiking of bij optredens van hun zangkoor. In Oost-Groenland heeft de korte amaut zich ontwikkeld tot een steeds langer, jurkachtig kledingstuk van wit katoen, versierd met rode en blauwe kralen. Jonge bruiden en meisjes dragen ze bij hun confirmatie in de kerk, bij hun huwelijk of tijdens Lutherse religieuze plechtigheden. De amautik is een symbool geworden voor Inuit-identiteit. Men is er met recht trots op.